در دنیای پرندگان سخنگو، مرغ مینا یک رقیب جدی و شگفت‌انگیز برای طوطی‌هاست. این پرنده باهوش و جسور که از خانواده سارهاست، به دلیل استعداد بی‌نظیرش در تقلید صدای انسان با وضوحی حیرت‌انگیز، شهرت جهانی پیدا کرده است. مینا تنها یک تقلیدکننده نیست؛ او شخصیتی کنجکاو، بازیگوش و بسیار باهوش دارد که میتواند به یک عضو تعاملی و سرگرم‌کننده در خانواده تبدیل شود. اما نگهداری از این پرنده نیازمند آگاهی از نیازهای کاملاً متفاوت او، به خصوص در زمینه تغذیه، است. این راهنمای جامع “رتسل پت” به شما در درک کامل دنیای این استاد سخنور کمک می‌کند.
میناها شخصیتی بزرگ و بی‌باک دارند که اغلب با جثه متوسطشان همخوانی ندارد.
میناها استاد تقلید صدا هستند. آنها نه تنها کلمات، بلکه تُن صدا، لحن و احساسات پشت کلمات را نیز با دقت بالایی تقلید میکنند که این ویژگی، آنها را از بسیاری از طوطی‌ها متمایز می‌کند. این هوش بالا نیازمند تحریک ذهنی مداوم از طریق بازی و تعامل است.
آنها پرندگانی بسیار فعال هستند و به زمان قابل توجهی برای بازی و گشت و گذار در خارج از قفس نیاز دارند. یک مینای تنها، به شدت به صاحب خود وابسته می‌شود و خواستار توجه زیادی است. بی‌توجهی به آنها میتواند منجر به بی‌قراری و فریادهای بلند شود.
این مهم‌ترین تفاوت مینا با طوطی‌هاست. میناها دانه‌خوار نیستند.
رژیم غذایی مینا باید بر پایه پلت‌های باکیفیت و کم‌آهن (Low-Iron) که به طور خاص برای پرندگان نرم‌خوار فرموله شده، باشد. این پلت‌ها باید حدود ۶۰٪ از غذای روزانه را تشکیل دهند.
میوه‌های شیرین و کم‌آهن مانند سیب (بدون هسته)، گلابی، پاپایا، و انواع توت‌ها بخش مهمی از رژیم غذایی آنها هستند. سبزیجاتی مانند نخود فرنگی، ذرت و هویج پخته نیز برایشان مفید است.
می‌توانید مقدار کمی پروتئین حیوانی مانند تخم‌مرغ پخته یا حشرات خشک شده (مخصوص پرندگان) را به صورت هفتگی در اختیارشان قرار دهید. از دادن غذاهای سرشار از آهن (مانند گوشت قرمز، کشمش)، آووکادو، شکلات و هرگونه غذای فرآوری شده انسانی جداً خودداری کنید.
میناها به دلیل فعالیت بالا و فضله آبکی (ناشی از رژیم میوه‌خواری)، به یک قفس بزرگ و پهن با فاصله میله‌های مناسب نیاز دارند. وجود یک شبکه فلزی در کف قفس برای جدا کردن پرنده از فضله‌هایش کاملاً ضروری است. به دلیل کثیفکاری زیاد، نظافت روزانه و دقیق قفس برای جلوگیری از بیماری‌ها حیاتی است.
آنها به اسباب‌بازی‌های مقاوم و قابل دستکاری علاقه دارند. وسایل براق (مانند زنگوله‌های استیل بزرگ و ایمن)، پازل‌های ساده و اسباب‌بازی‌هایی که بتوانند با منقارشان آنها را جابجا کنند، برایشان بسیار جذاب است.
این شایع‌ترین و جدی‌ترین بیماری در میناهاست. بدن آنها به طور طبیعی آهن را دفع نمی‌کند و رژیم غذایی سرشار از آهن، به سرعت منجر به تجمع این ماده در کبد و از کار افتادن آن می‌شود. استفاده از پلت‌های کم‌آهن و عدم مصرف میوه‌های سرشار از ویتامین C (که جذب آهن را بالا می‌برد) به همراه غذاهای آهنی، کلید پیشگیری است.
آموزش به مینا بسیار لذت‌بخش است. با تکرار واضح کلمات و عبارات در طول روز، به خصوص در زمان‌های تعامل مثبت مانند غذا دادن، به سرعت نتیجه خواهید گرفت. آنها از شنیدن صدای شما و تقلید آن لذت می‌برند.
این راهنما به معرفی کامل مرغ مینا به عنوان یک دسته مستقل و شگفت‌انگیز پرداخت. این مقاله، بخشی از صفحه ستون اصلی ما، رمزگشایی از گونه‌ها: معرفی کامل انواع پرندگان زینتی و خانگی است. برای آشنایی با اصول کلی آموزش و رفتارشناسی که در مورد میناها نیز کاربرد دارد، به ستون [تعامل با پرنده: رفتارشناسی، آموزش و سرگرمی] مراجعه کنید.
بله، به شرطی که شما و همسایگانتان با سطح صدای آن مشکلی نداشته باشید. آنها می‌توانند بلند صحبت کنند و صداهای محیط را تقلید کنند. اما جیغ‌های کرکننده مانند طوطی‌های بزرگ را ندارند.
میناها معمولاً کلمات را با وضوح و لحنی بسیار شبیه به انسان تقلید میکنند، در حالی که صدای بسیاری از طوطی‌ها “رباتیک‌تر” است. با این حال، طوطی‌ها در درک مفهوم و استفاده خلاقانه از کلمات (مانند کاسکو) توانمندتر هستند.
بله. به دلیل رژیم غذایی مبتنی بر میوه، فضله آنها شل و آبکی است و آن را با فشار به اطراف پرتاب میکنند. آنها همچنین عاشق ریختن غذا در ظرف آب خود هستند. نظافت مداوم برای آنها یک ضرورت است.
در شرایط نگهداری مناسب، یک مرغ مینا میتواند بین ۱۵ تا ۲۵ سال عمر کند.
قیمت مرغ مینا بسته به سن (جوجه یا بالغ)، میزان سخنگو بودن، و محل خرید (پرورش‌دهنده یا فروشگاه) بسیار متغیر است. به طور کلی، جوجه‌هایی که تازه از والدین جدا شده‌اند و پتانسیل بالایی برای یادگیری دارند، گران‌تر هستند. همیشه توصیه می‌شود برای اطلاع از قیمت دقیق، از چندین پرورش‌دهنده معتبر استعلام بگیرید.