در طبیعت، پرندگان به طور غریزی از باران، شبنم و برکههای کمعمق برای تمیز کردن و آراستن پرهای خود استفاده میکنند. این رفتار، نقشی حیاتی در سلامت آنها ایفا میکند. در محیط خانه، بازسازی این تجربه طبیعی، وظیفه ماست. حمام کردن پرنده تنها برای شستن گرد و غبار نیست؛ بلکه یک فعالیت غنیکننده و ضروری برای حفظ سلامت پوست، درخشندگی پرها و بهبود عملکرد سیستم تنفسی است. این راهنمای جامع “رتسل پت” به شما نشان میدهد که چرا و چگونه باید این بخش مهم از مراقبت را به درستی انجام دهید.
حمام کردن به نرم شدن کثیفیها و گرد و غبار لابهلای پرها کمک کرده و فرآیند پرآرایی (Preening) را برای پرنده آسانتر میکند. این کار به حفظ ساختار و درخشندگی پرها کمک کرده و آنها را در بهترین شرایط برای عایقبندی و پرواز نگه میدارد.
هوای خشک داخل خانهها میتواند باعث خشکی و خارش پوست پرنده شود. این موضوع به خصوص در دوران پرریزی (تولک) که پرهای سوزنی جدید در حال رشد هستند، اهمیت بیشتری پیدا میکند. حمام منظم، رطوبت مورد نیاز پوست را تامین کرده و به تسکین خارش کمک میکند.
گرد پر (Feather Dander) و گرد و غبار محیط میتواند مجاری تنفسی پرنده را تحریک کند. رطوبت ناشی از حمام و اسپری آب، به تمیز نگه داشتن سوراخهای بینی و کاهش گرد و غبار در هوا کمک میکند.
هر پرنده شخصیتی متفاوت دارد و ممکن است یک روش را به دیگری ترجیح دهد.
این رایجترین و سادهترین روش است. از یک بطری اسپری تمیز که قبلاً با هیچ ماده شیمیایی پر نشده، استفاده کنید. آن را با آب ولرم پر کرده و روی حالت “غبارپاشی” (Fine Mist) تنظیم کنید. از بالا به پرنده اسپری کنید تا آب مانند یک باران ملایم روی او بنشیند، نه اینکه مستقیم به صورتش بپاشید.
بسیاری از پرندگان کوچک مانند قناری و فنچ، ترجیح میدهند خودشان حمام کنند. یک ظرف سنگین و کمعمق (مانند یک نعلبکی سرامیکی) که عمق آب در آن بیش از ۲-۳ سانتیمتر نباشد را در کف قفس یا بیرون آن قرار دهید و اجازه دهید پرنده به انتخاب خودش وارد آن شود.
طوطیهای بزرگتر و ماجراجوتر ممکن است از آمدن زیر دوش با شما لذت ببرند. از یک نشیمنگاه مخصوص دوش (Shower Perch) که با مکنده به دیوار میچسبد، استفاده کنید. فشار آب باید بسیار ملایم و دمای آن ولرم باشد.
حمام را در ساعات گرمتر روز (اواخر صبح یا اوایل بعد از ظهر) انجام دهید. این کار به پرنده فرصت کافی میدهد تا قبل از فرا رسیدن شب و کاهش دما، به طور کامل خشک شود.
پس از حمام، پرنده را در یک اتاق گرم و بدون جریان مستقیم باد قرار دهید و اجازه دهید به طور طبیعی با پرآرایی، خود را خشک کند. هرگز و هرگز از سشوار برای خشک کردن پرنده استفاده نکنید. گرمای شدید آن میتواند به پوست حساس پرنده آسیب جدی بزند و دودهای احتمالی از المنتهای آن سمی است.
پرهای پرنده با یک لایه چربی طبیعی و ضدآب پوشیده شده است. استفاده از هرگونه صابون یا شامپوی انسانی (یا حتی حیوانی) این چربی حیاتی را از بین برده و به ساختار پرها آسیب میزند. برای حمام کردن پرنده فقط از آب تمیز و خالص استفاده کنید.
حمام کردن پرنده یکی از وظایف مهمی است که در چک لیست مراقبت از پرنده به صورت هفتگی به آن اشاره شده است. این کار به خصوص در دوران پرریزی برای کاهش خارش اهمیت پیدا میکند. این مقاله، بخشی از صفحه ستون اصلی ما، سلامت، بهداشت و نگهداری روزانه پرندگان است.
این بستگی به گونه، رطوبت محیط و ترجیح خود پرنده دارد. به طور کلی، یک تا سه بار در هفته یک برنامه مناسب برای اکثر پرندگان خانگی است.
با صبر و حوصله و به تدریج. ابتدا فقط بطری اسپری یا ظرف آب را در نزدیکی قفس قرار دهید تا به دیدن آن عادت کند. سپس از فاصله بسیار دور، مقداری آب را در هوا اسپری کنید. خودتان در مقابل او با آب بازی کنید تا نشان دهید که خطری ندارد. این فرآیند را به یک بازی مثبت و بدون استرس تبدیل کنید.
بله. همیشه از آب ولرم (همدمای اتاق یا کمی گرمتر) استفاده کنید. آب سرد میتواند باعث شوک و سرماخوردگی شود و آب داغ به پوست حساس آنها آسیب میزند.
بله، به شرطی که دمای اتاق کاملاً گرم و بدون کوران باشد. اطمینان حاصل کنید که پرنده تا قبل از شب کاملاً خشک میشود. حمام کردن در زمستان به دلیل خشکی هوای ناشی از وسایل گرمایشی، اهمیت بیشتری نیز پیدا میکند.
لرزیدن خفیف برای مدت کوتاهی پس از حمام، میتواند یک واکنش طبیعی برای تولید گرما و خشک کردن پرها باشد. اما اگر لرزش شدید و طولانیمدت است و با علائم دیگری مانند پف کردن بیش از حد همراه است، ممکن است نشانه سرماخوردگی باشد و بهتر است محیط را گرمتر کرده و وضعیت او را زیر نظر بگیرید.