فنچ گلدین (Gouldian Finch)، که در ایران به درستی به آن “فنچ هفت رنگ” می‌گویند، بدون شک یکی از زیباترین و چشم‌نوازترین پرندگان جهان است. با ترکیب رنگ‌های خیره‌کننده و متنوع، این پرنده کوچک استرالیایی بیشتر شبیه یک جواهر زنده است تا یک موجود واقعی. اما این زیبایی خیره‌کننده، با نیازهای مراقبتی دقیق‌تر و حساسیت بیشتری نسبت به دیگر فنچ‌ها همراه است. نگهداری فنچ گلدین تجربه‌ای برای پرورش‌دهندگان دقیق و علاقه‌مند است که میتوانند شرایطی باثبات و ایده‌آل را برای شکوفایی این اثر هنری طبیعت فراهم کنند. این راهنمای “رتسل پت” به شما در درک دنیای این موجود زیبا و حساس کمک می‌کند.
زیبایی فنچ گلدین در تنوع رنگ طبیعی و جهش‌یافته آن است.
در طبیعت، فنچهای گلدین با سه رنگ سر متفاوت یافت می‌شوند: سر سیاه (رایج‌ترین)، سر قرمز (کمیاب‌تر)، و سر زرد یا نارنجی (بسیار کمیاب).
رنگ سینه کلاسیک در این فنچ‌ها، بنفش است، اما جهش‌هایی با سینه سفید یا یاسی نیز وجود دارند. رنگ اصلی پشت و بال‌ها سبز است، اما جهش‌های رنگی آبی، زرد و نقره‌ای نیز توسط پرورش‌دهندگان به وجود آمده‌اند که زیبایی آنها را دوچندان می‌کند.
فنچ گلدین برخلاف فنچ زبرا، پرنده‌ای مقاوم نیست و به شرایط محیطی بسیار باثبات نیاز دارد.
آنها به گرما علاقه‌مند هستند و باید در دمای ثابت بین ۲۴ تا ۲۷ درجه سانتی‌گراد نگهداری شوند. نوسانات دمایی و قرار گرفتن در معرض باد، به سرعت باعث استرس و بیماری در آنها میشود. رطوبت محیط نیز باید در حد متوسط و پایدار باشد.
گلدینها به شدت مستعد استرس هستند و استرس، سیستم ایمنی بدنشان را ضعیف می‌کند. آنها به یک محیط آرام، دور از رفت و آمدهای ناگهانی و صداهای بلند نیاز دارند. بهداشت دقیق قفس و ظروف برای جلوگیری از عفونت‌های باکتریایی در این گونه حساس، حیاتی است.
یک مخلوط دانه بسیار باکیفیت مخصوص فنچ‌ها، پایه اصلی رژیم غذایی آنها را تشکیل می‌دهد.
گلدینها برای حفظ رنگ‌های درخشان و پشت سر گذاشتن دوره پرریزی سخت خود، به پروتئین و ویتامین‌های اضافی نیاز دارند. ارائه منظم غذای تخممرغی، سبزیجات برگ‌دار تیره (خرد شده) و مکمل‌های ویتامینی و معدنی (به خصوص ید برای پیشگیری از مشکلات تیروئید) در آب آشامیدنی آنها ضروری است.
تشخیص جنسیت در گلدینها ساده‌تر از دیگر فنچ‌هاست. نرها رنگ‌هایی بسیار درخشان‌تر و اشباع‌شده‌تر دارند. رنگ بنفش سینه در نرها عمیق و پررنگ است، در حالی که در ماده‌ها به رنگ یاسی یا بنفش کم‌رنگ دیده میشود. همچنین نوک منقار نر در فصل تولید مثل به رنگ قرمز روشن در می‌آید.
فنچهای گلدین بسیار آرام‌تر و ساکت‌تر از فنچهای زبرا هستند. صدای آنها بسیار ملایم و شنیدن آن دشوار است. آنها پرندگانی کم‌تحرک‌تر هستند که ترجیح می‌دهند به جای پروازهای هیجانی، آرام روی نشیمنگاه بنشینند.
این راهنما به معرفی کامل فنچ گلدین، این جواهر زنده، پرداخت. این مقاله، بخشی از صفحه هاب کوچک ما، معرفی جامع گنجشک‌سانان: دنیای قناری و فنچ‌ها، است که در آن می‌توانید با دیگر اعضای این خانواده زیبا نیز آشنا شوید.
عموماً خیر. به دلیل حساسیت بالا به دما، استرس و نیازهای تغذیه‌ای خاص، آنها برای پرورش‌دهندگان باتجربه که میتوانند شرایط محیطی کاملاً پایداری را فراهم کنند، مناسب‌تر هستند.
پف کردن و بیحالی در گلدینها یک علامت خطر جدی است. این میتواند نشانه سرماخوردگی، استرس شدید یا بیماریهای شایعی مانند عفونت کنههای کیسه هوایی (Air-sac mites) باشد و نیازمند اقدام فوری و مراجعه به دامپزشک است.
توصیه نمیشود. فنچهای زبرا بسیار پرانرژی و گاهی مهاجم هستند و میتوانند به راحتی باعث ایجاد استرس در گلدینهای آرام و حساس شوند. بهتر است گلدینها با همنوعان خودشان نگهداری شوند.
پرریزی برای گلدینها یک فرآیند بسیار استرسزا و انرژیبر است. در این دوره (معمولاً پس از پایان فصل جوجهآوری)، آنها ممکن است بخش زیادی از پرهای خود را از دست بدهند. تامین پروتئین کافی (غذای تخممرغی) و ویتامینها در این دوره برای بازگشت موفقیتآمیز پرها حیاتی است.
بله، اما آواز آنها بسیار آرام و ملایم است و به سختی از فاصله دور شنیده میشود. نرها برای جفتیابی یک رقص و آواز بسیار زیبا و خاص را اجرا میکنند که تماشای آن لذتبخش است.