اعتماد، سنگ بنای هر رابطه‌ای معنادار با یک پرنده است. برخلاف حیوانات خانگی که هزاران سال فرآیند اهلی‌سازی را پشت سر گذاشته‌اند، پرندگان، به خصوص طوطی‌ها، هنوز غرایز وحشی خود را حفظ کرده‌اند. اعتماد آنها به شما هدیه‌ای نیست که به سادگی به دست آید، بلکه گنجی است که باید با صبر، درک و احترام، ذره‌ذره آن را به دست آورید. فرآیند اعتمادسازی با پرنده یک سفر است، نه یک مسابقه. این راهنما به شما کمک میکند تا این سفر را با قدم‌های درست آغاز کرده و زبان خاموش ترس و اعتماد را در پرنده خود درک کنید.
برای جلب اعتماد، ابتدا باید دلیل ترس را بفهمید. پرندگان در طبیعت حیوانات شکار هستند و مغز آنها برای بقا، به طور پیش‌فرض محتاط و نگران است.
قبل از اینکه پرنده گاز بگیرد یا فرار کند، با زبان بدنش به شما هشدار می‌دهد. شناخت این علائم برای جلوگیری از شکستن اعتماد، حیاتی است. به دنبال این موارد باشید:
برای درک کامل این سیگنال‌ها، راهنمای ما رمزگشایی از زبان بدن پرندگان را مطالعه کنید.
این فرآیند باید با سرعت پرنده شما پیش برود، نه با سرعت شما.
برای چند روز اول، فقط در کنار قفس بنشینید. با صدای آرام و ملایم با او صحبت کنید، کتاب بخوانید یا آهنگی را زمزمه کنید. هیچ تلاشی برای لمس کردن او نکنید. هدف این است که پرنده حضور شما را با آرامش و امنیت مرتبط بداند.
پس از اینکه پرنده در حضور شما آرام شد، شروع به ارائه تشویقی‌های کوچک و مورد علاقه‌اش (مانند یک تکه ارزن یا تخمه) از میان میله‌های قفس کنید. این کار به او می‌آموزد که دست شما منبع چیزهای خوب است.
پس از اینکه پرنده به راحتی از دست شما تشویقی گرفت، در قفس را باز کرده و دست خود را به آرامی داخل ببرید. اجازه دهید او به سمت شما بیاید. استفاده از “آموزش هدف” (یاد دادن به پرنده برای لمس کردن نوک یک چوب کوچک) یک راه عالی برای ایجاد تعامل بدون استرس است.
این فرمان، اوج اعتمادسازی است. وقتی پرنده با لمس انگشت شما راحت بود، به آرامی انگشت خود را به بالای پاهای او فشار دهید و با فرمان واضح “بیا بالا”، او را تشویق به قدم گذاشتن روی دست خود کنید.
وقتی پرنده شما را به دنیای خود راه دهد، این رفتارها را خواهید دید:
این مقاله، بخشی از راهنمای مادر ما رفتار شناسی و روان شناسی پرنده است. اعتمادسازی، پایه و اساس هر آموزشی است که در مقاله [آموزش و تربیت اصولی پرندگان] خواهید آموخت.
هیچ پاسخ مشخصی وجود ندارد. این فرآیند میتواند از چند روز برای یک جوجه اجتماعی تا چند ماه یا حتی سال برای یک پرنده مسن با تجربیات بد، متغیر باشد. کلید موفقیت، صبر و ثبات شماست.
هرگز. این کار تمام اعتماد ساخته شده را از بین میبرد و ترس پرنده را تقویت میکند. همیشه اجازه دهید پرنده با اراده خودش از قفس خارج شود. احترام به فضای شخصی او، سریعترین راه برای جلب اعتماد است.
این ممکن است "گاز گرفتن از روی نردبان" (Laddering) باشد، جایی که پرنده برای حفظ تعادل یا بالا رفتن از دست شما استفاده میکند. همچنین میتواند نشانه این باشد که شما یک سیگنال هشدار را نادیده گرفتهاید یا او از چیزی در محیط ترسیده است.
این رفتار "وابستگی به یک نفر" است. برای رفع آن، باید سایر اعضای خانواده نیز در فرآیند اعتمادسازی شرکت کنند. آنها نیز میتوانند با صحبت کردن آرام و ارائه تشویقی، به تدریج اعتماد پرنده را جلب کنند.
خیر. اعتماد میتواند ترمیم شود. با عذرخواهی آرام و فاصله گرفتن، به او فضا بدهید. سپس به چند قدم عقبتر در فرآیند اعتمادسازی برگردید (مثلاً ارائه تشویقی از دور) و به آرامی دوباره اعتماد او را به دست آورید.