پاهای یک پرنده، شاهکار مهندسی طبیعت هستند که برای گرفتن شاخه‌ها، حفظ تعادل و حرکت طراحی شده‌اند. این پاها تقریباً تمام روز را در تماس با یک سطح، یعنی نشیمنگاه، سپری می‌کنند. انتخاب یک نشیمنگاه نامناسب، مانند این است که انسان را مجبور کنیم تمام عمر یک کفش تنگ و غیر استاندارد بپوشد؛ نتیجه آن، درد، بیماری و کاهش کیفیت زندگی خواهد بود. در این راهنمای تخصصی از “رتسل پت”، ما به بررسی اهمیت حیاتی و انواع نشیمنگاه پرنده می‌پردازیم تا شما بتوانید بهترین و سالم‌ترین انتخاب را برای دوست پردار خود داشته باشید.
مهم‌ترین قانون در مورد نشیمنگاه، تنوع است. پاهای پرنده برای گرفتن سطوح ناهموار و با قطرهای متفاوت تکامل یافته‌اند. استفاده مداوم از یک نشیمنگاه با قطر ثابت، فشار را همیشه به نقاط یکسانی از کف پا وارد می‌کند.
بامبل‌فوت، یک عفونت باکتریایی دردناک در کف پای پرنده است که به دلیل فشار مداوم و غیرطبیعی ایجاد می‌شود. زخم‌های کوچک ناشی از این فشار، راه را برای ورود باکتری‌ها باز می‌کنند. استفاده از انواع نشیمنگاه پرنده با قطرهای مختلف، با تغییر مداوم نقاط فشار، بهترین راه برای پیشگیری از این بیماری است.
گرفتن سطوح مختلف، عضلات پای پرنده را تمرین می‌دهد و آن‌ها را قوی نگه می‌دارد. همچنین، بسیاری از پرندگان از جویدن نشیمنگاههای چوبی خود برای سرگرم شدن و کوتاه نگه داشتن طبیعی منقارشان لذت می‌برند.
بیایید گزینه‌های مختلف موجود در بازار را بررسی کنیم.
این بهترین و طبیعی‌ترین انتخاب برای پرنده شماست. شاخه‌های درختان ایمن (مانند سیب، بید، اوکالیپتوس که سمپاشی نشده‌اند) با پوست طبیعی و قطرهای نامنظم، بهترین تمرین را برای پاهای پرنده فراهم می‌کنند. آن‌ها همچنین قابل جویدن و کاملاً ایمن هستند.
این نشیمنگاهها نرم هستند و استراحت خوبی برای پاهای پرنده فراهم می‌کنند. می‌توان آن‌ها را به اشکال مختلف خم کرد و در قفس نصب نمود. نکته مهم: باید به طور منظم بررسی شوند تا از بلعیده شدن الیاف کنده شده توسط پرنده جلوگیری شود.
این نشیمنگاهها که اغلب به همراه قفس‌های ارزان‌قیمت عرضه می‌شوند، به دلیل سطح صاف و لغزنده و قطر کاملاً یکنواخت، اصلی‌ترین عامل ایجاد بامبل‌فوت و آتروفی عضلات پا هستند. آن‌ها را بلافاصله با گزینه‌های بهتر جایگزین کنید.
این نشیمنگاهها برای کمک به کوتاه نگه داشتن طبیعی ناخن‌ها طراحی شده‌اند. آن‌ها نباید به عنوان نشیمنگاه اصلی استفاده شوند، بلکه باید به عنوان یک گزینه اضافی و در محلی که پرنده کمتر روی آن می‌نشیند (مثلاً نزدیک ظرف غذا) نصب شوند تا از ساییدگی بیش از حد کف پا جلوگیری شود.
انتخاب نشیمنگاه مناسب، گامی حیاتی در چیدمان داخلی خانه پرنده شماست. این انتخاب به اندازه انتخاب سایز و شکل قفس اهمیت دارد. اکنون که محیطی سالم برای پاهای او فراهم کرده‌اید، با مطالعه راهنمای بهترین ظروف آب و غذا، بهداشت محیط زندگی او را تکمیل کنید. این مقاله، بخشی از صفحه ستون اصلی ما، قفس، تجهیزات و آماده‌سازی محیط است.
یک قانون خوب این است که پای پرنده باید حدود دو سوم دور نشیمنگاه را بگیرد و ناخن‌های جلویی و عقبی نباید با هم تماس داشته باشند. مهم‌تر از یافتن یک قطر “کامل”، فراهم کردن چندین نشیمنگاه با قطرهای متفاوت است.
بله، به شرطی که مطمئن باشید آن درخت برای پرندگان سمی نیست (مانند گیلاس، هلو یا زردآلو) و هرگز با آفت‌کش‌ها سمپاشی نشده باشد. قبل از استفاده، شاخه را با آب و سرکه کاملاً بشویید و در فر با دمای پایین برای مدتی حرارت دهید تا هرگونه باکتری یا حشره از بین برود.
نشیمنگاهها باید به صورت روزانه از فضله پاک شوند و به صورت هفتگی با آب گرم و یک شوینده ملایم و ایمن برای حیوانات، شسته و کاملاً خشک شوند.
برای پرندگان بیمار، مسن یا در محیطهای بسیار سرد، این نشیمنگاهها میتوانند به حفظ دمای بدن و کاهش استرس کمک کنند. اما برای یک پرنده سالم در دمای عادی اتاق، ضروری نیستند.