جوجه طوطی شیرین و دوست‌داشتنی شما در حال بزرگ شدن است و ناگهان، آن موجود آرام به یک پرخاشگر کوچک تبدیل می‌شود که جیغ می‌زند، گاز می‌گیرد و سعی دارد در کمد شما لانه بسازد. به دنیای رفتارهای هورمونی پرندگان خوش آمدید! این مرحله طبیعی که به آن “بلوغ” یا “دوره مستی” نیز می‌گویند، میتواند برای صاحبان پرندگان بسیار گیج‌کننده و خسته‌کننده باشد. اما خبر خوب این است که با درک دلایل این تغییرات و به کار بستن راهکارهای مدیریتی صحیح، می‌توانید این دوره را با کمترین استرس برای خود و پرنده‌تان پشت سر بگذارید و رابطه خود را قوی‌تر از قبل کنید.
وقتی هورمون‌های تولید مثل در بدن پرنده شما فعال می‌شوند، غرایز طبیعی او برای یافتن جفت، ساختن لانه و دفاع از قلمرو بیدار می‌شود. این غرایز خود را به شکل‌های زیر نشان می‌دهند:
پرنده شما ممکن است ناگهان نسبت به دست شما یا افراد دیگر خانواده حالت تهاجمی بگیرد. این پرخاشگری معمولاً از روی حسادت یا دفاع از “جفت” انتخاب شده (که اغلب خود شما هستید) یا “لانه” (یک گوشه تاریک در خانه) است. برای اطلاعات بیشتر در این زمینه مقاله حسادت و رفتارهای تملک‌آمیز نسبت به صاحب یا قفس را مطالعه کنید.
پرنده ممکن است یکی از اعضای خانواده را به عنوان جفت خود انتخاب کند و با او بسیار مهربان باشد، اما نسبت به بقیه پرخاشگر شود. این رفتار تلاش غریزی او برای حفظ پیوند با جفتش است.
پرنده شما به طور وسواسی به دنبال مکان‌های تاریک، تنگ و امن می‌گردد تا در آنجا لانه بسازد. کابینت‌ها، کشوها، فضاهای زیر مبل و حتی گوشه لباس شما می‌توانند به عنوان لانه بالقوه در نظر گرفته شوند. او همچنین ممکن است شروع به جویدن و خرد کردن کاغذ، پارچه یا چوب برای ساختن لانه کند.
همانطور که در راهنمای زبان بدن پرندگان اشاره شد، این رفتار یک ابراز محبت و تلاش برای غذا دادن به شما به عنوان جفتش است.
پرنده ممکن است بدن خود را به دست، اسباب‌بازی یا حتی چوب نشیمن بمالد. این یک رفتار کاملاً غریزی برای تخلیه انرژی جنسی است و نباید برای آن تنبیه شود.
هدف شما “سرکوب” این رفتارها نیست، بلکه “مدیریت” محرکها برای کاهش شدت آن‌هاست.
نور طولانی روز یکی از قوی‌ترین محرک‌های هورمونی است. اطمینان حاصل کنید که پرنده شما هر شب ۱۰ تا ۱۲ ساعت خواب کامل، بدون وقفه و در تاریکی مطلق دارد. این کار به تنظیم مجدد ساعت بیولوژیک او کمک میکند.
نوازش کردن پشت، بال‌ها و زیر دم پرنده، از نظر او یک رفتار جفتگیری است و هورمون‌های او را به شدت تحریک میکند. همیشه و فقط سر، گردن و گونه‌های پرنده خود را نوازش کنید.
دسترسی پرنده به مکان‌های تاریک و تنگ را مسدود کنید. هرگونه کلبه، لانه پارچه‌ای یا جعبه را از قفس خارج کنید. موادی که برای لانه‌سازی استفاده می‌شوند (مانند کاغذ و کارتن) را محدود کنید.
اگر پرنده شروع به مالیدن خود به دست شما کرد، به آرامی و بدون هیچ واکنشی (چه مثبت و چه منفی) او را روی چوب نشیمن یا استند بازی بگذارید و با یک اسباب‌بازی حواسش را پرت کنید.
این دوره چالش‌برانگیز، بخشی از شناخت عمیق‌تر دنیای پرنده شماست که در مقاله مادر رفتار شناسی و روان شناسی پرنده به آن پرداخته‌ایم. عبور موفق از این مرحله، نیازمند پایه‌های محکمی از اعتماد است که در مقاله اعتمادسازی و ایجاد پیوند عمیق با پرنده می‌توانید آن را بیاموزید.
خیر. این رفتارها معمولاً فصلی و دورهای هستند و با مدیریت صحیح محرکها (نور، نوازش، لانه) شدت آنها به میزان قابل توجهی کاهش یافته و پس از مدتی فروکش میکنند.
این یک راه حل بسیار پرریسک است. اضافه کردن یک پرنده جدید نه تنها کمکی به کاهش هورمونها نمیکند، بلکه میتواند منجر به پرخاشگری شدید بین دو پرنده یا جفتگیری و تخمگذاری ناخواسته شود که مشکلات خاص خود را دارد.
تخمها را فوراً برندارید، زیرا این کار او را تحریک به تخمگذاری بیشتر میکند که از نظر جسمی بسیار تحلیلبرنده است. اجازه دهید دوره طبیعی خود را روی تخمهای بینطفه بنشیند. حتماً با دامپزشک در مورد تامین کلسیم کافی برای جلوگیری از مشکلات سلامتی مشورت کنید.
خیر. عقیمسازی در پرندگان یک جراحی بسیار پرخطر، پیچیده و غیرمعمول است و به هیچ وجه به عنوان یک روش استاندارد برای مدیریت رفتارهای هورمونی استفاده نمیشود.
در موارد بسیار شدید و مزمن که رفتارهای هورمونی به سلامت پرنده آسیب می‌زند (مانند تخمگذاری مداوم)، دامپزشک ممکن است تزریق هورمون‌هایی مانند لوپرون را برای سرکوب موقت چرخه تولید مثل تجویز کند. این یک درمان تخصصی است و باید فقط توسط دامپزشک انجام شود.