سگ بولداگ، با چهرهای مصمم، بدنی عضلانی و راه رفتنی باوقار، یکی از شناختهشدهترین و در عین حال misunderstood ترین نژادهای سگ است. برخلاف ظاهر جدیاش، در زیر آن چین و چروکها، قلبی از طلا و شخصیتی آرام، مهربان و فوقالعاده وفادار نهفته است. بولداگ که به عنوان یک همراه عالی برای زندگی آپارتمانی شهرت دارد، نیازمند مراقبتهای خاصی است که هر صاحب آیندهای باید از آنها آگاه باشد. در این راهنمای جامع، به تمام جنبههای زندگی با این غول مهربان میپردازیم.
تاریخچه بولداگ به قرن ۱۳ میلادی در انگلستان و ورزش خونین “بول-بیتینگ” (جنگ با گاو) بازمیگردد. آنها برای این کار پرورش داده شده بودند و به همین دلیل دارای آروارههای قوی، بدنی کوتاه و سرسختی بالایی بودند. پس از ممنوعیت این ورزش در سال ۱۸۳۵، این نژاد در آستانه انقراض قرار گرفت. اما علاقهمندان با اصلاح نژاد، ویژگیهای تهاجمی آن را حذف کرده و بر شخصیت مهربان و آرام آن تمرکز کردند و بولداگی که امروزه به عنوان یک همراه خانوادگی دوستداشتنی میشناسیم را به وجود آوردند.
ظاهر یک بولداگ منحصر به فرد و غیرقابل اشتباه است.
شخصیت بولداگ تضاد جالبی با ظاهرش دارد. آنها سگهایی بسیار مهربان، آرام و عاشق استراحت در کنار صاحبانشان هستند. با وجود شجاعت ذاتی، طبیعتی صلحجو دارند و با کودکان بسیار صبور و با مدارا رفتار میکنند. بولداگها به توجه و محبت زیادی نیاز دارند و از اینکه عضوی از خانواده باشند، لذت میبرند.
نگهداری از این نژاد نیازمند آگاهی و مراقبت ویژه است.
به دلیل ساختار پوزه کوتاه، بولداگها مستعد مشکلات تنفسی هستند و نمیتوانند به خوبی خود را خنک کنند. آنها به شدت به گرما حساس هستند و به راحتی دچار گرمازدگی میشوند که میتواند کشنده باشد. بولداگها باید حتماً در محیطی با تهویه مطبوع (کولر) زندگی کنند
و هرگز نباید در هوای گرم برای فعالیت یا پیادهروی بیرون برده شوند.
چین و چروکهای عمیق صورت بولداگ باید به صورت روزانه با یک پارچه نرم و مرطوب تمیز و سپس کاملاً خشک شوند. باقی ماندن رطوبت و آلودگی در این چینها به سرعت باعث ایجاد عفونتهای پوستی دردناک میشود.
بولداگها سگهای کمتحرکی هستند و به ورزش زیادی نیاز ندارند. یک پیادهروی آرام و کوتاه (۱۵ تا ۲۰ دقیقه) در هوای خنک برای آنها کافی است. آنها استراحت و خوابیدن روی مبل را به فعالیت شدید ترجیح میدهند و نباید آنها را مجبور به دویدن یا بازیهای سنگین کرد.
بولداگها باهوش هستند اما میتوانند بسیار لجباز و با اراده باشند. آموزش آنها نیازمند صبر، حوصله و استفاده از روشهای تقویت مثبت با تشویقیهای فراوان است. جلسات آموزشی باید کوتاه و سرگرمکننده نگه داشته شوند تا از خستگی و بیعلاقگی آنها جلوگیری شود.
متاسفانه بولداگها به دلیل ساختار بدنی خاصشان، مستعد مشکلات سلامتی متعددی هستند. علاوه بر مشکلات تنفسی، بیماریهایی مانند دیسپلازی مفصل ران، مشکلات پوستی و آلرژیها، مشکلات چشمی (چشم گیلاسی) و مشکلات قلبی در این نژاد شایع است.
اگر شما به دنبال یک همراه آرام و مهربان برای زندگی آپارتمانی هستید، زمان زیادی را در خانه سپری میکنید، با یک سگ کمتحرک و عاشق استراحت مشکلی ندارید و آمادگی مراقبتهای بهداشتی روزانه (تمیز کردن چینها) و هزینههای احتمالی دامپزشکی را دارید، بولداگ میتواند بهترین و وفادارترین دوست شما باشد.
اگر به دنبال سگی فعالتر برای ماجراجویی در طبیعت هستید یا مراقبتهای ویژه بهداشتی برایتان دشوار است، شاید بهتر باشد گزینههای دیگری مانند سگ بیگل پرانرژی یا ژرمن شپرد نگهبان را بررسی کنید. برای مشاهده همه گزینهها، از صفحه جامع معرفی انواع نژاد سگ ما دیدن فرمایید.
بله، بولداگها یکی از بهترین نژادها برای زندگی آپارتمانی هستند. نیاز کم آنها به ورزش و طبیعت آرامشان، آنها را با فضاهای کوچک کاملاً سازگار کرده است.
متاسفانه بله. بولداگها به دلیل ساختار بدنی خاصشان، نسبت به بسیاری از نژادهای دیگر بیشتر مستعد مشکلات سلامتی (به خصوص تنفسی، پوستی و مفصلی) هستند. صاحبان آینده باید آمادگی مراقبتهای ویژه و هزینههای بالقوه دامپزشکی را داشته باشند.
بله، آنها به داشتن رفتار فوقالعاده صبور، مهربان و باحوصله با کودکان شهرت دارند و میتوانند همراهان خانوادگی بینظیری باشند.
این صداها (خر و پف، خسخس و خرخر کردن) به دلیل ساختار صورت کوتاه (براکیسفالیک) و مجاری تنفسی فشرده آنهاست. این ویژگی اگرچه بخشی از طبیعت این نژاد است، اما نشاندهنده سختی تنفس در آنها نیز میباشد.
آنها استقامت بدنی پایینی دارند و ترجیح میدهند بیشتر روز را در حال استراحت و چرت زدن باشند تا فعالیت شدید. بنابراین، “کمتحرک” توصیف بهتری از “تنبل” برای آنهاست. آنها از یک پیادهروی کوتاه و آرام لذت میبرند اما توانایی دویدن یا بازیهای طولانی را ندارند.