سگ بیگل، با آن چشم‌های درشت و معصوم، گوش‌های مخملی آویزان و دم سفید همیشه در حال تکان خوردن، یکی از شناخته‌شده‌ترین و محبوب‌ترین نژادهای سگ در جهان است. این سگ‌های شکاری کوچک، که در اصل برای ردیابی خرگوش پرورش یافته‌اند، امروزه به عنوان همراهان فوق‌العاده‌ای برای خانواده‌ها شناخته میشوند. اما شخصیت کنجکاو، انرژی بالا و اراده مستقل آنها، نیازمند صاحبی آگاه و صبور است. در این مقاله، ما به تمام زوایای زندگی با یک بیگل دوست‌داشتنی می‌پردازیم.
تاریخچه نژاد بیگل به صدها سال پیش در انگلستان بازمی‌گردد. آنها به عنوان سگ‌های شکاری گروهی (Pack Hound) برای شکار خرگوش و حیوانات کوچک دیگر پرورش داده شدند. وظیفه آنها این بود که با استفاده از حس بویایی بی‌نظیرشان، رد شکار را دنبال کرده و با زوزه‌های خاص خود، شکارچیان را مطلع کنند. نام “بیگل” احتمالاً از یک کلمه فرانسوی به معنای “دهان باز” یا “حنجره بزرگ” گرفته شده که به زوزه‌های ملودیک و معروف آنها اشاره دارد.
بیگلها سگ‌هایی عضلانی و جمع‌وجور با جثه کوچک تا متوسط هستند.
شخصیت بیگل ترکیبی جذاب از مهربانی، کنجکاوی بی‌پایان و کمی شیطنت است.
مهم‌ترین چیزی که باید در مورد بیگل بدانید این است: آنها با بینی خود زندگی میکنند. حس بویایی آنها آنقدر قوی است که وقتی یک بوی جالب به مشامشان برسد، ممکن است تمام دنیا را فراموش کنند و فقط به دنبال آن رد بروند. به همین دلیل، هرگز نباید یک بیگل را در محیط‌های ناامن بدون قلاده رها کرد.
بیگلها به جای پارس کردن‌های معمولی، از صدایی شبیه به زوزه (که Baying نامیده میشود) برای برقراری ارتباط استفاده میکنند. آنها ممکن است از روی هیجان، بیحوصلگی یا در پاسخ به صداهای دیگر (مانند آژیر) زوزه بکشند.
آنها سگ‌هایی به شدت اجتماعی و خانواده‌دوست هستند و معمولاً با کودکان و سایر سگ‌ها رابطه بسیار خوبی دارند. طبیعت مهربانشان باعث میشود که با غریبه‌ها نیز سریع دوست شوند، به همین دلیل سگ‌های نگهبان خوبی نیستند.
بیگلها به شدت مستعد چاقی هستند، زیرا اشتهای سیری‌ناپذیری دارند. کنترل دقیق حجم غذا، عدم ارائه غذای اضافی و جلوگیری از دسترسی آنها به زباله‌ها برای حفظ سلامتشان حیاتی است.
آنها به حداقل یک ساعت فعالیت روزانه نیاز دارند. پیاده‌روی‌های طولانی که در آن فرصت بو کشیدن داشته باشند، برایشان ایده‌آل است. بازی در یک حیاط با حصار امن نیز برای تخلیه انرژی‌شان ضروری است.
پوشش کوتاه آنها به شانه زدن هفتگی نیاز دارد تا ریزش مو کنترل شود. مهم‌تر از آن، باید گوش‌های بلندشان را به طور مرتب تمیز کرد تا از عفونت جلوگیری شود.
آموزش بیگل می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. آنها باهوش هستند، اما اراده مستقل و حس بویایی قوی‌شان، آنها را به راحتی حواس‌پرت می‌کند. آموزش باید صبورانه، مداوم و با استفاده از تشویقیهای بسیار جذاب انجام شود. آموزش فرمان “بیا” (Recall) برای آنها سخت‌ترین و در عین حال مهم‌ترین فرمان است.
بیگلها به طور کلی نژاد سالمی هستند، اما مستعد برخی مشکلات مانند عفونت گوش، دیسپلازی مفصل ران، صرع و کم‌کاری تیروئید هستند.
اگر شما فردی فعال و صبور هستید، یک حیاط با حصارکشی امن دارید، با کمی سروصدا و لجبازی مشکلی ندارید و به دنبال یک همراه شاد، مهربان و همیشه آماده برای ماجراجویی می‌گردید، سگ بیگل می‌تواند عضوی فوق‌العاده برای خانواده شما باشد.
اگرچه بیگلها همراهان فوق‌العاده‌ای هستند، اما ممکن است به دلیل سطح انرژی و نیازهای خاص خود برای همه مناسب نباشند. برای آشنایی با انواع دیگر نژادهای سگ و مقایسه ویژگی‌های آنها، می‌توانید به صفحه اصلی ما مراجعه کنید.
بله، به شرطی که صاحب آن متعهد به فراهم کردن حداقل یک ساعت پیاده‌روی و فعالیت روزانه در خارج از خانه باشد. اگر انرژی آنها تخلیه نشود، ممکن است در آپارتمان بی‌قرار شده و زوزه‌هایشان باعث آزار همسایه‌ها شود.
بله، آنها به طور کلی یکی از بهترین نژادها برای کودکان محسوب میشوند. طبیعت مهربان، صبور و بازیگوش آنها، بیگل را به یک همبازی عالی برای بچهها تبدیل کرده است.
زوزه کشیدن یک رفتار غریزی در بیگلهاست که از اجداد شکارچیشان به ارث بردهاند. آنها برای برقراری ارتباط، اعلام خطر، ابراز هیجان یا از روی بیحوصلگی زوزه میکشند.
آموزش آنها نیازمند صبر و خلاقیت است. آنها باهوش هستند اما به راحتی توسط بوهای محیط حواسشان پرت میشود و گاهی لجباز عمل میکنند. استفاده از تشویقیهای خوشمزه و جلسات آموزشی کوتاه و سرگرمکننده، کلید موفقیت است.
آنها ریزش موی متوسطی در تمام طول سال دارند. پوشش کوتاه و متراکم آنها به شانه زدن هفتگی برای کنترل ریزش مو و حفظ سلامت پوست نیاز دارد.