کاکادوها، با تاج‌های باشکوه و متحرک، پرهای اغلب سفیدرنگ و شخصیتی بی‌نهایت مهربان و وابسته، به “پرندگان چسب” (Velcro Birds) دنیای طوطی‌ها شهرت دارند. این موجودات فوق‌العاده باهوش و حساس اهل استرالیا و جزایر اطراف آن، بیش از هر طوطی دیگری، به دنبال پیوند عاطفی عمیق و تماس فیزیکی با صاحب خود هستند. نگهداری از یک کاکادو، مانند داشتن یک کودک نوپای بسیار باهوش و احساساتی برای تمام عمر است؛ تجربه‌ای سرشار از عشق، اما نیازمند تعهد، صبر و آگاهی بسیار بالا. این راهنمای جامع “رتسل پت”، به دنیای پیچیده این فرشتگان سفیدپوش می‌پردازد.
کاکادوها نماد محبت در دنیای پرندگان هستند. آنها عاشق در آغوش گرفته شدن، نوازش شدن و بودن در مرکز توجه هستند. اما این نیاز شدید به محبت، آنها را به یکی از پرچالش‌ترین پرندگان برای نگهداری تبدیل کرده است.
یک کاکادو نمی‌تواند برای ساعات طولانی تنها بماند. آنها به چندین ساعت تعامل مستقیم، بازی و حضور فیزیکی شما در هر روز نیاز دارند. تنهایی برای یک کاکادو، به سرعت منجر به استرس شدید، افسردگی و مشکلات رفتاری ویرانگر می‌شود.
آنها به شدت با احساسات صاحب خود هماهنگ می‌شوند. اگر شما استرس داشته باشید یا ناراحت باشید، کاکادو شما نیز این حس را دریافت کرده و مضطرب می‌شود. آنها نیازمند یک محیط خانگی آرام، باثبات و پر از انرژی مثبت هستند.
حساسیت بالای کاکادوها، آنها را مستعد مشکلات رفتاری جدی می‌کند.
کاکادوها به داشتن صدای بسیار بلند و جیغ‌های نافذ شهرت دارند. آنها از این صدا برای ابراز هیجان، ترس، نارضایتی یا صرفاً برای جلب توجه استفاده می‌کنند. این صدا برای زندگی آپارتمانی به هیچ وجه مناسب نیست.
به دلیل نیاز شدید به تحریک ذهنی و توجه، کاکادوها بیش از هر گونه دیگری مستعد عارضه پرکنی (Feather Plucking) هستند. در موارد شدید، این رفتار میتواند به خودزنی (Self-Mutilation) نیز منجر شود که یک وضعیت اورژانسی است.
اگرچه بیش از ۲۰ گونه کاکادو وجود دارد، چند گونه از آنها به عنوان حیوان خانگی شناخته‌شده‌تر هستند.
کاکادوها به قفس‌های بسیار بزرگ، محکم و با قفل‌های هوشمند نیاز دارند. منقار قدرتمند آنها میتواند قفس‌های ضعیف را به راحتی تخریب کند. آنها به اسباب‌بازی‌های جویدنی بزرگ و مقاوم از جنس چوب سخت نیاز دارند و باید به طور مداوم این اسباب‌بازی‌ها را برایشان فراهم کنید.
کاکادوها مقدار زیادی پودر یا گرد سفید از پرهای خود تولید می‌کنند. این گرد برای حفظ سلامت پرهایشان ضروری است، اما میتواند برای افراد مبتلا به آلرژی یا مشکلات تنفسی، بسیار مشکل‌ساز باشد. استفاده مداوم از دستگاه تصفیه هوا در اتاق پرنده به شدت توصیه می‌شود.
کاکادوها مستعد ابتلا به بیماری کبد چرب هستند. رژیم غذایی آنها باید بر پایه پلت‌های باکیفیت باشد و از دادن دانه‌های پرچرب مانند تخمه آفتابگردان به عنوان غذای اصلی، جداً خودداری شود.
این راهنما به معرفی کامل کاکادو، این طوطی نیازمند و دوست‌داشتنی، پرداخت. این مقاله، بخشی از صفحه ستون اصلی ما، رمزگشایی از گونه‌ها: معرفی کامل انواع پرندگان زینتی و خانگی، است که در آن می‌توانید با دیگر گونه‌های شگفت‌انگیز نیز آشنا شوید.
قاطعانه خیر. کاکادوها به دلیل نیازهای عاطفی شدید، صدای بلند و پتانسیل مشکلات رفتاری، تنها برای صاحبان بسیار باتجربه، صبور و متعهد که سبک زندگی خاصی دارند، مناسب هستند.
توانایی سخن گفتن آنها به خوبی طوطی کاسکو نیست، اما میتوانند تعداد قابل قبولی از کلمات و عبارات را یاد بگیرند. آنها بیشتر در تقلید صداهای محیطی و جیغ زدن مهارت دارند.
جیغ زدن میتواند دلایل زیادی داشته باشد: درخواست توجه، بیحوصلگی، ترس، هیجان یا یک عادت بد. درک علت اصلی، اولین قدم برای مدیریت این رفتار است. هرگز با فریاد زدن به جیغ او پاسخ ندهید.
کاکادوها میتوانند به شدت قلمروطلب باشند و در دوران بلوغ دچار تغییرات هورمونی شوند که منجر به پرخاشگری میگردد. گاز گرفتن آنها با منقار قدرتمندشان میتواند بسیار خطرناک باشد.